روابط عاطفی معلم و کودک یک عامل بسیار مهم در فرایند آموزش و پرورش است و می‌تواند تأثیر بسیار زیادی بر روند یادگیری و رشد کودکان داشته باشد. برخی از نکات مهم در این زمینه عبارتند از:

1. ایجاد ارتباط صمیمانه: معلم باید توانایی ایجاد یک ارتباط صمیمانه و پذیرش‌کننده با کودکان را داشته باشد. این ارتباط می‌تواند به کودکان احساس امنیت و ارزش دانی بدهد که به توانایی‌هایشان اعتماد کنند.
2. فراهم کردن محیط پذیرا: معلم باید محیط آموزشی را به گونه‌ای طراحی کند که کودکان احساس کنند که توانایی‌ها و نظراتشان ارزشمند و مورد احترام هستند.
3. گوش دادن فعال: معلم باید به حرف‌ها و نظرات کودکان با دقت گوش دهد و به آنها احترام بگذارد. این نحوه برخورد می‌تواند اعتماد کودکان به خود و به معلم را افزایش دهد.
4. تشویق و حمایت: معلم باید کودکان را تشویق و حمایت کند تا به توانایی‌هایشان اعتماد کنند و خودمختاری و استقلال خود را تقویت کنند.
5. ارائه حلال‌های گسترده: معلم باید به خلاقیت و نیازهای هر کودک توجه کند و حلال‌های گسترده‌ای برای ارتقاء ارتباطات مثبت و سازنده با کودکان فراهم کند.

روابط عاطفی مثبت بین معلم و کودکان می‌تواند به بهبود رفتار، یادگیری، ارتباطات اجتماعی و توانایی‌های عاطفی و اجتماعی کودکان کمک کند.